پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

مقام معظم رهبری سال ۱۴۰۳ را سال جهش تولید با مشارکت مردم اعلام کرده است. فرشاد مؤمنی در نشست «فساد سیاسی و راهکار‌های مهار و مقابله با آن» که توسط انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها برگزار شد در همین رابطه معتقد است که، مشارکت‌زدایی از مردم در بازار‌های سیاست و اقتصاد به مثابه کندن گور حکومت به دست حکومت‌گران است. مسئله اقتصاد و سیاست در جامعه، دارای رابطه تنگاتنگی با یکدیگر بوده و برقراری تعامل سازنده و پایدار بین آن‌ها از الزامات محسوب می‌شود. چرا که در غیر اینصورت به سمت اقتصاد سیاسی و دو پیامد مخرب اثرگذاری‌های مخرب سیاست در اقتصاد و همچنین ناتوانی سیاست در هدایت درست اقتصاد، حرکت خواهیم نمود. حکومت‌ها در یک ساخت توسعه نیافته معمولا یک حمایت نامتقارن از حقوق مالکیت را هم در دستور کار قرار می‌دهند که پیوند تمام عیار بین مسأله سیاست و اقتصاد را با وضوح بیشتری به نمایش می‌گذارد. هانتینگتون در کتاب «نظم و زوال سیاسی» فساد را نشانه جنگ قدرت در ساختار حکومت می‌داند؛ و از این زاویه او هم تصریح می‌کند که هیچ عنصری به اندازه فساد نظم سیاسی را مورد تهدید قرار نمی‌دهد. آنجا گفته می‌شود که فساد عریان‌ترین و مهلک‌ترین شیوه تعرض به امنیت حقوق مالکیت تلقی می‌شود و اگر چنین حسی پدیدار شد، فرودستان احساس استثمار ظالمانه از سوی فرادستان می‌کنند. هر حکومتی که نسبت به فساد سهل‌انگار شود، وقتی که دچار بحران مالی می‌شود، از یک طرف برای از بین بردن آن بحران به صورت بسیار بی‌قاعده و بی‌ضابطه چنگ به سر و صورت مردمش می‌اندازد و از سوی دیگر از طریق مسئولیت‌گریزی نظام‌وار در زمینه امور حاکمیتی، خود را تضعیف می‌کند. فساد سیاسی، که بلافاصله به سایر گونه‌های فساد‌ها ترجمه می‌شود، ترجمان بحران مشارکت است. عموم متفکران توسعه از تقدم امر سیاسی بحث دارند و تصریح می‌کنند که توزیع ناعادلانه قدرت بزرگترین نیروی محرکه توزیع ناعادلانه ثروت، گسترش و تعمیق فساد، وابستگی‌های ذلت‌آور به دنیای خارج، تشدید بحران محیط زیست و فقر و نابرابری است. حیاتی‌ترین عنصر برای گسترش و تعمیق فساد، هم در ساخت سیاسی و هم در ساخت اقتصادی، روی چند محور استوار است. شماره یک آن‌ها «کمبود شایسته‌گزینی و محور قرار گرفتن ارادت‌سالاری به جای شایسته‌گزینی» بوده و در مرتبه‌های بعدی، «سقوط کیفیت قاعده‌گذاری به ویژه در قوای مقننه و مجریه»، سیاست‌های اقتصادی نادرست» قرار دارند.

فرشاد مومنی که در نشست موسسه مطالعات دین و اقتصاد و با عنوان «بررسی رویکرد‌های نظری و تجربی در استقرار نظام ارزیابی صندوق‌های بازنشستگی کشور» سخن می‌گفت، با تاکید بر فوریت حل بحران این صندوق ها، این بحران‌ها را ناشی از سیاست‌هایی مانند تعدیل ساختاری اقتصاد ایران و نگاه چرتکه‌ای به این صندوق‌ها دانست و از فساد و مدیران نالایق در این صندوق‌ها انتقاد کرد. وی بیان داشت که در نظام تصمیم گیری ما افرادی هستند که شخصا آدم‌های محترمی هستند، اما صلاحیت تخصصی در زمینه اقتصاد توسعه ندارند. استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت، در شبکه‌های مجازی نطق قدیمی آقای رییس جمهور فعلی را می‌بینیم که می‌خواهد به دولت قبلی طعنه بزند و خطاب به دولت قبل می‌گوید «شما کاری کردید که قیمت دلار به ۵ هزار رسیده است»، ولی الان وقتی قیمت دلار را می‌بیند، چه حالی می‌شود؟ گزارش بدهد که چه تحویل گرفته، چه وعده داده و کارنامه اش چیست؟ شرم نمی‌کنند و راحت می‌گویند که از افزایش نرخ ارز سود نمی‌بریم و نقشی در آن نداریم.

اعتراف سه دهه پیش رژیم بعث عراق در استفاده از سلاح‌های شیمیایی درحالی مطرح شد که بیش از ۱۰درصد جانبازان دفاع مقدس را جانبازان شیمیایی تشکیل می‌دهند و در طول این سال‌ها بیش از ۱۰ هزار نفر از آنان به شهادت رسیده‌اند.با وجود اثبات حقانیت جمهوری اسلامی و اعتراف و محکومیت متجاوز بعثی، جامعه جهانی در سکوتی زشت فرو رفته و هیچ واکنشی از خود برای پیگیری فروشندگان سلاح های شیمیایی به عراق، نشان نمی دهد؟ در داخل نیز متاسفانه با نوعی بایکوت خبری مواجه هستیم و دو بحث اخذ غرامت از عراق و سایر دولت های حامی رژیم بعث و پرداخت غرامت به صدمه دیدگان از جنگ ، با سکوت همراه است.

معاون صنایع عمومی وزیر صمت در جدیدترین اظهاراتش سهم کالا‌های تقلبی در برخی بازار‌ها را ۷۰ الی ۸۰ درصد اعلام کرد. به گفته او تقلب از بازار لنت خودرو به لنت هواپیما و از شوینده به مواد غذایی رسیده است.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

انجمن تجارت الکترونیک سه هفته قبل گزارشی را منتشر کرد که بنابر آن، ایران صدرنشین پایین‌ترین کیفیت اینترنت در جهان است، همچنین رتبه ایران در شاخص اختلال ۴۷ از ۵۰، شاخص سرعت ۵۰ از ۵۰ و محدودیت ۴۹ از ۵۰ است. با وجود سر و صدای زیاد این گزارش تکان‌دهنده در رسانه‌ها در سراسر کشور و واکنش مردم به آن در شبکه‌های اجتماعی، وزارت ارتباطات طی تنها یک جوابیه نوشت:« بخش‌هایی از گزارش خلاف واقع است؛ این ادعاها بدون پشتوانه کارشناسی بوده و چنین تیترهایی افکار عمومی را مخدوش و ایجاد ناامیدی می کند.» اما جای تعجب نیست که وزارت ارتباطات اینگونه جوابیه یکی از مهمترین گزارش‌های نوشته شده در حوزه اینترنت را صادر کند، چراکه شخص وزیر نسبت به درخواست‌های بالاترین مقام اجرایی کشور نیز بی‌توجه است، چه برسد به مردم و انجمن‌ها!

حادثه تروریستی روز چهارشنبه ۱۳ دی ماه ۱۴۰۲ کرمان واکنش‌های گسترده جهانی را به دنبال داشت و دولت ها، رهبران و شخصیت‌های برجسته بین المللی به این حادثه تلخ تروریستی در ایران واکنش نشان دادند. علاوه بر این،بعد از انفجار تروریستی در شهر تاریخی کرمان و جان باختن بیش از یکصد نفر از هم‌میهن‌های‌مان، اکثر سردبیران با واژه خون تیتر زده‌اند و صفحه نخست برخی روزنامه‌ها سیاه و سفید شده‌اند. در بین این روزنامه‌ها، جام‌جم به زبان عبری، انتقام را قطعی خوانده است. پیام های تسلیت در سطوح مختلف نظیر وزارت امور خارچه ، رئیس دولت و سفرا ، برای همتایان خودشان در ایران ، ارسال شده است.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و استاد دانشگاه علامه طباطبایی، در نشست موسسه مطالعات دین و اقتصاد بیان داشته است که در اقتصاد سیاسی عبارات تکان‌دهنده‌ای وجود دارد؛ وقتی می‌گویند مالیه حکومت خود حکومت است یعنی این سند ماهیت حکومت را نشان می‌دهد و گویای آن است که شعار و عمل حکومت تا چه اندازه همخوانی دارد. بودجه عریان‌ترین سندی است که رابطه واقعی موجود میان حکومت و مردم را به نمایش می‌گذارد. نبود چسبندگی کافی میان مردم با حکومت در اسناد مالی مهمی، چون سند بودجه سالیانه، به رقبای داخلی و خارجی انگیزه فعالیت می‌دهد. از آغاز امکان یافتن بودجه‌ریزی مبتنی بر تصویب پارلمان تا امروز خشن‌ترین و فاجعه‌بارترین مقاومت‌ها برای جلوگیری از اصلاح نظام بودجه‌ریزی در ایران از سوی قدرت‌های بزرگ خارجی صورت گرفته است. وقتی گزارش تفریغ بودجه شرکت‌های دولتی داده شد همه چیزی که انتشار عمومی پیدا کرد کمتر از دو صفحه بود، اما همین دو صفحه نشان می‌داد که سیاست‌زدگی حاکم بر ساختار سیاسی ایران چه فاجعه‌ای در بدنه کارشناسی حکومت پدیدار کرده است. از کل برنامه ششم توسعه ۹ درصد آن محقق شده و هیچ کس به این امر اعتراضی نکند؟ این چه شیوه نظارتی است؟ بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، دولت در ۱۱ زمینه به تورم شدت بخشیده است. وقتی با بحران‌هایی اقتصادی مواجهیم، ساخت سازه‌های ورزشگاهی از چه روی در اولویت است. آنهم توسط چینی ها؟ این ماجرای شوک درمانی که ریشه اصلی‌اش مالی‌سازی افراطی است، در نهایت منجر می‌شود به اینکه ساختار قدرت به تدریج و به صورت فزاینده به تسخیر مافیا‌ها در بیاید و در نتیجه فرآیند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع، منافع مافیا‌ها به منافع مردم و منافع ملی و آینده نظام مرجح دانسته می‌شود.

پایگاه خبری صراط نیوز با انعکاس خبری مدعی شده است که شرکت فنی و مهندسی کانی مس در سال ۹۶ زمینی را به متراژ ۵۰۰۰ متر در منطقه ۵ تهران به مبلغ ۳۷۵۰۰۰۰۰۰۰۰ میلیون تومان خریداری کرده است. پس از پرداخت هزینه‌های میلیاردی برای پروانه ساخت، سازمان نظام مهندسی، انشعاب آب، عوارض شهرداری و ... موفق به ساخت واحد‌های مسکونی بصورت مشارکتی در این زمین شده و سهم کانی مس، ۱۲۴ واحد از این پروژه مشارکتی بوده است. آنطور که ادعا شده، ۱۲۴ واحد سهم شرکت کانی مس با قیمتی فروش رفته که حتی از هزینه اولیه بابت پرداخت زمین نیز کمتر بوده است! برای تنویر افکار عمومی ضرورت دارد که شرکت کانی مس به شفافیت در خصوص صحت این خبر اظهار نظر نموده و در صورت تائید خبر، بیان دارد که آیا زمین، گران خریداری شده یا مشارکت در ساخت، با قرارداد درستی بسته نشده و یا واحد‌های فروخته شده، ارزان فروشی شده اند. آیا اتفاق دیگری رخ داده است که نیاز به توضیح منجر به تنویر افکار، داشته باشد؟

قانون به‌صراحت در مورد مسکن، اشتغال، تحصیل و موارد دیگر اظهارنظر کرده است و ماده‌ها و تبصره‌های آن، بسیاری از پرسش‌های افراد دارای معلولیت را پاسخ داده و نهادها و دستگاه‌های مختلف کشور را به امر خدمت‌رسانی ملزم کرده است. اما عدم اجرای دقیق بندهای قانونی از سوی دستگاه‌های اجرایی کشور و نبود تأمین مالی مناسب و هدفمند، این قانون را عملا بی‌اثر کرده است. این روزها تشکل‌های حامی معلولان و البته شهروندان دارای معلولیت برای اجرای بی کم‌وکاست ماده ۲۷ به‌عنوان یکی از مواد مهم قانون «حمایت از حقوق معلولان» تجمعاتی برگزار کرده‌اند. براساس این ماده قانونی، دولت مکلف شده «کمک‌هزینه معیشت افراد دارای معلولیت بسیار شدید و یا شدید فاقد شغل و درآمد را به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین و اعتبارات لازم را در قوانین بودجه سنواتی کشور منظور نماید» درحالی‌که تاکنون به‌درستی اجرایی نشده است.

همزمان با ناکام ماندن تلاش‌های مصر، قطر و ایالات متحده برای تمدید آتش‌بس و شروع حملات وحشیانه اسرائیل به غزه از ۷صبح روز گذشته به وقت محلی، روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی از این راز پرده برداشت که اسرائیل از یک‌سال پیش در جریان عملیات حماس بوده است. این روزنامه به سند ۴۰صفحه‌ای تحت عنوان «دیوار اریحا» اشاره می‌کند که نقطه به نقطه، دقیقا تهاجم حماس را ترسیم کرده بود. سند ترجمه‌شده که توسط نیویورک تایمز بررسی شده، تاریخی را برای حمله تعیین نکرده، اما حمله روشمندی را توصیف کرده است که برای غلبه بر استحکامات اطراف نوار غزه، تصرف شهرهای اسرائیل و حمله به پایگاه‌های نظامی کلیدی، از جمله یک مرکز فرماندهی طراحی شده بود. حماس این طرح را با دقت پیاده کرد. این سند به‌طور گسترده در میان رهبران نظامی و اطلاعاتی اسرائیل پخش شد؛ اما کارشناسان به این نتیجه رسیدند که بر اساس اسناد و اظهارات مقامات، حمله‌ای در این مقیاس از توانایی‌های حماس خارج است.

صنعت گرفتار کلونی‌های شلخته‌ای بوده که باعث جزیره‌ای عمل‌کردن فعالان این حوزه شده است. این اعتقاد محمد بحرینیان، پژوهشگر و کارشناس صنعت است. او با انتقاد از سیاست‌گذاری در حوزه صنعت، تصمیم‌های قوای مجریه و مقننه را در بسیاری از دوره‌ها، برخلاف مسیر دستیابی به توسعه ارزیابی می‌کند. بحرینیان آمار‌های تکان‌دهنده‌ای از تعداد مجموعه‌های صنعتی مختلف در کشور ارائه می‌کند که با وجود تعداد بالا نتوانسته‌اند کشور را به سمت صنعتی‌شدن ببرند. او اعتقاد دارد نبود تمرکز دو قوه و همچنین اولویت‌نداشتن توسعه در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی و صنعتی، باعث ایجاد «کلونی‌های شلخته» شده است. این پژوهشگر، از وجود ۷۰ پروانه بهره‌برداری به نام اشخاص حقوقی و حقیقی در پایان مهرماه ۱۴۰۱ برای تولید خودروی سواری، تجاری و سنگین و ۳۱ مجوز طرح در دست اجرا که در صورت انجام به تعداد قبلی اضافه می‌شود، در کشور خبر می‌دهد؛ شرکت‌هایی که در بسیاری موارد عملا با این پروانه‌ها یا مجوزها، واردکننده خودرو‌های خارجی و چینی بوده و سهمی در تولید ندارند. محمد بحرینیان، صنعتگر و پژوهشگر توسعه، صنعت را گرفتار سیاست‌گذارانی غیرمتخصص و فاقد تمرکز با محوریت توسعه می‌داند.

خطیب نماز جمعه اردبیل نسبت به کمبود آب در برخی از مناطق و مشکلاتی که اهالی آن را درگیر کرده است، انتقاد کرد.وی ادامه داد: چقدر خوب بود که آقای وزیر نیرو در تابستان امسال از اتاق خنک و پر امکانات خود خارج و به روستا‌های بی‌آب مثل روستا‌های شهرستان گرمی می‌آمد و از نزدیک اثر تاسف بار بی‌آبی را لمس می‌کرد و‌ای کاش چند روز روزانه فقط دو ساعت آب به منزل آقای وزیر باز کنند تا متوجه شود که روستایی که در ۲۴ ساعت فقط دو ساعت آب دارد اهالی آن چه می‌کشد و‌ای کاش آقای وزیر این هفته در جلسه هفته وحدت در شهر هشچین در منطقه خلخال حاضر می‌شد و فریاد عزیزی از یکی از روستا‌های هشجین را می‌شنید که چگونه از شدت درد بی‌آبی جز فریاد بر سر مسئولین چاره‌ای پیدا نکرده است.

حمله سیاسی به دوره قبل جای ارائه گزارش؛ این خلاصه چیزی است که شهردار سابق تهران درباره حواشی اخیر دوره ششم مدیریت شهری می‌گوید. در ماه‌های اخیر تصویر پیروز حناچی دو بار بر روی جلد روزنامه همشهری، ارگان رسمی شهرداری تهران، رفته است که هر دو بنا بر آنچه منتقدان می‌گویند، با هدف حمله به رویکرد دوره پنجم مدیریت شهری بوده است.

صنعت در ایران گرفتار است؛ از سویی به دلیل وضعیت و شاخص‌های اقتصادی و تحریم‌های ظالمانه و از سوی دیگر به دلیل نبود برنامه و استراتژی توسعه؛ شاید بزرگترین ضربه را صنعت کشور از همین منظر می‌خورد.استراتژی توسعه صنعتی به مجموعه‌ای از جهت‌گیری‌های بلندمدت گفته می‌شود که از یکسو، چارچوب و نحوه ارتباط بخش صنعت کشور با اقتصادجهانی را تعریف می‌کند و از سوی دیگر به‌طور غیرمستقیم بر تخصیص منابع بین صنایع و یا گروه‎های صاحب‌نفوذ جامعه اثر می‌گذارد. به این ترتیب استراتژی توسعه صنعتی به مثابه نقشه راهی است که سیاست صنعتی کشور را تعیین می‌کند. در واقع، سیاست مذکور در بردارنده همه سیاست‌های صنعتی، تجاری، ارزی، پولی و مالی است که همگی در یک راستا و به صورت هماهنگ در جهت تحقق استراتژی توسعه صنعتی تنظیم می‌شوند.در چنین شرایطی، هنوز احکام مهمی‌که لازمه تدوین استراتژی توسعه صنعتی است روی زمین مانده است. به‌نظر می‌رسد در سایه همین ابهام و بی عملی است که صنایع در ایران، قربانی کمبود‌ها می‌شوند و در شرایطی که حرکت چرخ‌های صنعت می‌تواندمتضمن فعالیت اقتصادی مولد باشد، قطع برق صنایع به‌دلیل فعالیت ماینر‌ها و استخراج رمز ارزها، ارجح شناخته شده و این حرکت بی‌برنامه تداوم می‌یابد. از این‌رو انتظار می‌رود دولت سیزدهم نسبت به مشخص کردن جایگاه صنعت در اقتصاد ایران هر‌چه سریعتر اقدام کرده و با تدوین برنامه‌ای دقیق نسبت به اولویت‌بندی صنایع اقدام کند تا نقشه راه برای سال‌های پیش‌رو روشن باشد. در این شرایط سایر بخش‌ها از جمله سیاستگذاران حوزه انرژی با دریافت دقیق مسیر حرکت، خود را با وضعیت ترسیم شده تطبیق داده و لازم است فضا را برای رشد بخش مولد اقتصاد مهیا کنند. مهمترین دستاورد این اقدام مهار تورم افسارگسیخته، ایجاد اشتغال پایدار و همچنین بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی در جامعه خواهد بود.

پرونده فساد یک شرکت دامی که با ترفند‌های مختلف هزار و ۸۰۰ هکتار زمین کشاورزی را تصاحب کرده بود این روزهابه نقاط روشنی رسیده است.داستان دامگستر کتابی قطور است که وقتی ورق می‌زنی با فساد گسترده و ظلمی که به دامداران واقعی این مجموعه شده مواجه می‌شوید. جایی که قرار بود مجموعه دامپروری نمونه کشور و یکی از بزرگترین و مدرن‌ترین مراکز تولید شیر و گوشت باشد، اما با زمین‌خواری و فساد ۶۰ هزار میلیاردی و اتفاقاتی که در این مجموعه افتاد به یکی از پرچالش‌ترین مراکز تبدیل شده است. پرونده این فساد بعد از یک سال و نیم تلاش دستگاه‌های نظارتی و قضایی هم‌اکنون در دادسرای ویژه مبارزه با مفاسد اقتصادی در حال پیگیری است. در اولین گام برخورد با این تخلفات، ۱۷ واحد دامداری که به صورت غیرقانونی و غیرمجاز در مجتمع دامگستر ساخته شده بود ۱۷ مردادماه امسال توسط اداره جهاد کشاورزی و با نظارت بخشداری فشافویه و با حکم قضایی تخریب شد. تخریب این واحد‌های دامداری غیرقانونی گام محکمی بود تا این مجتمع که به گفته بخشدار سال‌هاست مدیران آن دست به اقدامات غیرقانونی و غیربهداشتی زده‌اند ساماندهی شده و به اصل اولیه خویش با فعالیت ۲۲۶ دامدار برگردد.

برخلاف گزارش‌های ناواضحِ برخی از محافل اقتصادی، محاسبات نشان می‌دهد شاخص فلاکت از ۴۸.۶ درصد در بهار ۱۴۰۱ به ۶۰.۳ درصد در بهار سال جاری رسیده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد این بالاترین سطح این شاخص از ابتدای سال ۹۸ تاکنون بوده است.

برگه‌های حمایت تحصیلی راهی برای سوءاستفاده اتباع غیرمجاز یا اتباع با اقامت‌های کوتاه‌‌مدت گردشگری شده تا در ایران ماندگار شوند. سوال اینجاست چرا هر ساله دولت زیر بار فشار چند موسسه و انجمن و فعال فرهنگی افغانی ایرانی زمینه ماندگاری هزاران مهاجر غیرمجاز یا دارای اقامت کوتاه مدت را از طریق ثبت نام در مدارس دولتی فراهم می‌کند؟ اگر قرار باشد این رویه هر ساله ادامه پیدا کند چگونه می‌توان با مهاجرت غیرقانونی و اقامت غیرقانونی برخورد کرد؟

دکتر فرشاد مومنی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی ضمن تشریح نشانه‌های فساد در ساختار حکومت‌ها، تاکید دارد، ما به‌شدت نیازمندیم در این کشور پرچم توسعه‌خواهی را بلند کنیم و اگر این اقدام نشود، روندهای معطوف به انحطاط و اضمحلال سرعت و شتاب غیرعادی‌تری پیدا خواهد کرد.

دولت همواره دنبال پوشش کسری بودجه و کاهش بار مالی خودش بوده که در همه واگذاری‌ها رد آن را می‌توان پی گرفت. یعنی خصوصی‌سازی به عنوان سیاست اصلاحی برای اصلاح عملکرد دولت و توسعه بخش خصوصی به کار برده نشده است. دولت فاقد توانمندی لازم برای قیمت‌گذاری درست و واقعی شرکت‌ها بوده است. بسیاری از این شرکت‌ها با مشکلات مالی و حقوقی حل و فصل نشده واگذار شده‌اند. بعضا صورت‌های مالی یا جریان وجوه دارای مغایرت بوده است. تقریبا در همه موارد خصوصی‌سازی این ناتوانی در دولت مشهود و پررنگ است.